mediation

Mediation is een methode van conflictoplossing buiten de rechter om. De mediator heeft een neutrale positie. Hij is geen rechter of arbiter die beslist wie gelijk heeft. Partijen beslissen zelf over hun oplossing. De belangrijkste taak van een mediator bij een probleem of conflict in een familiebedrijf is het zodanig begeleiden van partijen dat een oplossing gevonden wordt die voor alle betrokkenen aanvaardbaar is.

Voor mediation gelden twee belangrijke uitgangspunten: vrijwilligheid en vertrouwelijkheid. Partijen kunnen niet worden gedwongen, wel worden gevraagd aan het mediation-proces mee te doen.

De familieband is de oudste band die er is in een mensenleven. Het kan tragisch zijn en veel verdriet veroorzaken wanneer deze band scheuren vertoont en in sommige gevallen familieleden elkaar nooit meer wensen te zien of te spreken.

Ook in het geval van verdeling van nalatenschappen komt het regelmatig voor dat de mediator gevraagd wordt zich in te zetten voor het helpen oplossen van problemen in de persoonlijke familieverhoudingen. Dat is zeker mogelijk en regelmatig slagen familieleden erin oude familievetes op te lossen met begeleiding van de mediator.

Bij vastgelopen of uit de hand gelopen gesprekken over een nalatenschap kan de coach van Nalatenschapsadvise.nl fungeren als een ervaren en onafhankelijk mediator.

Voor een kosteloos en vrijblijvend 1e gesprek kunt u contact opnemen. Het hele traject wordt door mij begeleidt.

familiebedrijf

Bij een conflict in een familiebedrijf kan een groot aantal verschillende problemen spelen.

Arbitrage is particuliere rechtspraak (rechtspraak buiten de gewone rechter om). Bij overeenkomst kunnen partijen tussen hen bestaande en/of toekomstige geschillen aan arbitrage onderwerpen. Zij verbinden zich dan ertoe de desbetreffende geschillen voor te leggen aan arbiters (particuliere rechters), die ter zake een voor partijen bindende beslissing geven.

Als men het niet eens kan worden, kan men afspreken de zaak aan arbitrage te onderwerpen. Dat kan alleen als beide partijen ermee instemmen, maar vanaf het moment dat partijen een arbitrageovereenkomst sluiten, zijn ze er aan gebonden. Als iemand teleurgesteld is in de uitspraak van de arbiter, kan hij niet meer zeggen, "ik zie er toch maar van af". Dat is een verschil met mediation, waarbij men in overleg tot een compromis probeert te komen, en elke partij zich tot het laatste moment (het ondertekenen van het compromis) kan terugtrekken.

De geschillen kunnen ondermeer financieel, fiscaal of juridisch van aard zijn. Bij het behandelen van dergelijke onderwerpen kan het raadzaam zijn externe adviseurs in te schakelen. Veelal is het praktisch hen te vragen gedeeltelijk aan de mediation deel te nemen, uiteraard onder dezelfde verplichting tot geheimhouding die ook voor de andere betrokkenen en de mediator geldt.